سکته کرده ام انگار
مثل آنها که یک طرفشان سیاه مشود!!!
مثل خانم رفیعی!!!!.
اما هنوز میفهمم درد را...
شکرمیکنم تو راحسین...
که نبود تو و خدایت
درد دارد هنوز.
درد زیباست
که هشدار میدهد به من
هشدار که بیدار باش.
یادت تسکین دردهایم حسین جان.
مگر نه اینکه تو از جنس خدایت هستی؟!
پس بی شک یاد تو آرام بخش دلهاست...
ای "ألا بذکر الله تطمئن القلوب" من.
نمیدانم دنیا رو به کجا دارد!!!
که خوابهایم همه تعبیرش نگرانیست...
نمیدانم من رنگ دنیایی گرفتم
یا همه چیز عوض شده!!!
یاسادگی و یکرنگی ؛رنگ باخته!!!
هرچه هست
همه چیز بوی ضعف میدهد
غمگینم اربابم حسین...
از این آب وهوای ضعیف از یکرنگی
از این ایمانهای بو داده!!!
از این هوای تفریح وسرگرمی!!!
آخر مومن هم مگر سر خودش را گرم میکند با دنیا؟؟!!!
فرزند شهید!! خون کردی دلمان را؛امروز.
نکند شعر امروز تو؛ تعبیرخوابهایم باشد!!!
نکند واقعا اسلام درخطر باشد!!!
نکند عاشورا دوباره قرار است تکرار شود!!!
نمیدانم
ولی این روزها دلشوره دارم!!!
حس شروع دوباره ی جنگ !!!
شاید جنگ نرم باشد؛شاید خواص؛شاید
و هزار شاید دیگر.
یاد حرف پدر خانم معصومه آباد افتادم که
هر انسان در دوران زندگی اش حداقل یک بار جنگ میبیند!!!
شاید وقتش رسیده!!!!
دلم جنگ نمیخواهد؛حسین.
به گوش امام عصرم برسان تادیر نشده برگردد...
هوا هوای ظهور شده؛بخدا...
نکند خوابهایم تعبیر بشود؛آقا!!!.
امروز#یادواره ی شهدای گردان حضرت علی اکبر#حسینیه جماران
اسفندبه نیمه رسید چرانیامدی؟!
بیاببین به انتظارت چه کرده ام!!!
انبارکرده ام انبوهی از اسفند!!!
هرجمعه نه!!!
هرروزمنتظرم که بیایی مهدی جان؛
تادودکنم به پای آمدنت اسفندی...
این بار برای آمدنت نه!!!
برای چش نخوردنت مولا جان؛؛؛؛
چون اسفند روی آتشم؛مهدی جان.
دیرکردنت قیمتش تمام شدن من است.
حالاتامیتوانی دیرکن. . .
دست ورزی میخواهد
روح
فکر
وقلب من؛مادر جان.
این همه را تو ورز بده؛زهرا جان.
دستان تو شفاست مادرجان
دستی بزن به عواطفم زهراجان...
من نیستم گردپای زینبت مادرجان
اما بیاوبکش دستی به روی سرم زهراجان
از پیچ و تاب موی سرم پیداست که حال دلم
تعجیل کن.
بیا و شانه بزن موی سرم را زهرا جان...
درحسرت یک یاحسین گفتنو
یک "جان" شنیدنیم هنوز؛
نکند سیرشده ای ز ما فاطمه جان؟!!.
