مگه میشه؟!

شرح زیارتت به نیت نیست؛

بخواه تا بخوانمت؛

آقاجان...

کم کم به ماه عرفه نزدیک میشویم؛

من وصحن طلای رضا؛به پهنای صورت اشک ؟!

مگه میشه؟!

مگه داریم؟!

کتاب سفید من

 قدیم ترها کتابی داشتم

باجلد سفید و حکاکی های طلایی؛

تمام عشقم این بود آنقدر کش بدهم

آنقدر خط به خط مکث کنم و اندیشه

تا تمام نشودکتاب!

هرشب سخنانی را به دل میخریدم

که گاهی خوابم که میپرید؛

کتاب به این بزرگی را

سرجایم

توی رختخوابم

بغل میکردم و خوابم میبرد...

دلم همان کتاب را میخواهد امشب

باهمان صفحات های لایت شده اش؛

فقط"حیدر"امیرالمومنین است

گردو

مبادا سرت گرم بشود

یاحوصله ات سربرود؛آقاجان؛

نرسد من بمانم و شمارش گردوها...

دلگیر میشوم اگر رهایم کنی.

حالا#بشین#گردوهاتو #بشمار.

سیرم

 سیرم به جان خودت

از غیر تو؛

آنقدر نچسبند اطرافیانم؛

که نگو!!!.

بریده ام به خودت قسم؛حسین جان.

سیرم#حتی#بیاورید هم#میل ندارم#

غم

ای غم؛

تورا دوست دارم؛

تنها تو هستی که مرا درهم میکوبی؛

مرا میشکافی ام؛

تو را دوست دارم

و بیشتر خالقت را...

داغونیم

سخت که آشفته میشوم

به مرحله ی شکایت که میرسم.بی اختیار میگویم

خفه شو!!!

و پتو را میکشم روی سرم؛

و آرام میگویم؛کارخوبه؛درست میکند امام رضا!!!

خخخخ؛به قول عشقی :عجیب داغونیم  

خیال پرهوس

گاهی دلت برای کسانی که هرگز نبوده اند

بی تاب میشود!!

زمانش کم است؛ولی زیبا و تاثیر گذار؛

و درحد یک خیال.

خودت انگار باید رد شوی از خیال پرهوسم؛حسین جان. . .

ذکرها

گاهی ذکرهایی که میشنویم

آنقدر جنسشان متفاوت اند؛

که شرم میکنم بگویم؛

دوستت دارم حسین جان.

یک بیابان

من هرکجا که باشم؛

باز هم دلم یک بیابان تشنه است...

بازهم کسانی پیدا میشوند 

که بارفتارشان مرا دلسرد کنند از؛خودشان

دنیا؛

و از همه کس جز تو؛.

من هرکجا که باشم؛

بازهم دلم یک بیابان کربلاست؛حسین جان.

به بیابان دلم بیا؛

ببین چه سرها بریده ام؛

بی بی کجای دلم ایستاده ای؛زینب؟؟؟

بیاو بگو جز زیبایی چیزی ندیدی؛فدای استقامتت.