آهوی حیرانِ توام یا رضا

دلم می خواست 

آهو باشم

درست مثل حال و هوای این روزهایم

آهویی سرگشته و حیران

در بیابان های توس...

و کسی باشد چون تو

که راهی را ضامنم شود....

دلم ضمانت میخواهد

برای راهِ خراسان;

برای عاشقی;

برای تعهد;

و حتی برای صدای نقاره خانه!!!.

اگر خواب هم باشد;قبول میکنم

چه خیالی شیرین تر از

ضمانتت در خواب و بیداری؟!

چه عشقی;

چه پیاله ای پر تر از محبتِ تو...

دلم برای خوب ها و خوب تر ها تنگ شده ...

حیرانِ بیابانِ عاشقی ام.

دوای من حرم باصفای توست

همه شب های جمعه م کربلایی میشدم

امشب اما زیااااد دلم از این صحن به آن صحنِ مشهدت میچرخد

یا فاطمه اغیثینی...با دلم چه کرده اید که

این گونه دلداده ی فرزندانتان شده ام؟!

این همه محبت چطور زنده نگه دارد آدمی را؟!

اوضاع دلم خوب نیست مادر

روبه راه نیستم

به دادم برس...