بارونی م
بارون و نم نمش
بارون و شر شرش
بهرون و خاطره هاش
یادم میاره تو رو...
یادم میاره صبرکردنو
یادم میاره که بیش از اینا باید منتظر بمونی
طولانی که میشه؛انگار حرفای زیادی داره
با قطره قطره های بارون
همیشه بارونی شدم!
بارون قول و قرارای قدیمی رو رومیکنه
بارون خوش قولیا و بدقولیا رو بیاد میاره
بارون امیدمیده
بارون جون آدمو به لب میاره
صدای بارون هی مدام نبودنتو تلنگر میزنه
جای خالیتو نشون میده
بارون صحن خالی رو یادت میاره
که التماس میکردی زیرگریه هاش...
بارون یه دنیا نجفه!!...
بارون خوبه
ولی داغ آدمو تازه میکنه....
بارون که شدید میشه
بهاره انگار...
بین بارون و تگرگه؛
چتری هم که نباید باشه
تنها یه جای کهنه
یه نگهبون تکراری
و یه عالمه نگاه غریبونه
توروزای عید و تعطیلی!!!
سبزه ی عید و بارون
تو رو یادم میاره...
بارونو تاوقتی میباره روم؛ دوس دارم
طولانی که باشه و فقط صداشو بشنوم؛دق میکنم!
همیشه سرمای سخت پاییزو زمستون
با بارون
پره از غمه فاطمیه س....
برگرد یابن الحسن روحی فداک.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.