ماهی تشنه

اندازه ی یک ماهی کوچکم؛ درون تنگ...

بی نان وصدف ومروارید وسنگ؛زنده ام...

ولی...

آبم ندهی جان میدهم حسین...

تقصیرمن نیست؛ای عزیزفاطمه....

من نان خورسفره ی خودت شدم...

از دست غیرتو؛چیزی نمیخورم

این را به من؛ ازبچگی یادداده اند...