قضای سخن
جمعه, ۳ بهمن ۱۳۹۳، ۰۵:۱۷ ب.ظ
گفت وگویم با تو؛که قضا میشود؛
به جا آوردن قضایش سنگین است و سخت ...
حرف هایم با تو نباید"قضا"شود؛ارباب...
نگفته هایم با تو زیاد که میشود؛
قلبم سنگینی میکند؛
و بهانه میگیرد؛
وگلویم بغض دارد...
با من به گونه ای باش؛که حرف نگفته ای نماند در دلم ؛حسین جان.
۹۳/۱۱/۰۳
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.