صدای تیک تاکِ ساعت بلند تر شده
و شاید تو نزدیک تر میشوی هردم
که همه چیز رساتر شده است...
شمارشِ معکوسِ سال
هم عمرِ بسانِ برق گذشته را هشدار می دهد
و هم سال های غیبتت را غصه میخورد
انگار هرچقدر دور ترمیشویم از کودکی
بیشتر میشود فاصله مان از تو آقا
هنوز هم خوف دارم از تاریکیِ نبودنت
و هنوز هم امید دارم به روشنیِ بودنت
میان این ترس و امید
دلتنگِ یک خوابِ خوشم از جنسِ شما...
خوابی که روایتگرش خودتان باشید
درمیانِ انبوهی از محبّینِ همیشه منتظر...
خوابی پر از نور
و خوابی پر از شیرینیِ بیداری...
وساعتی که به وقتِ ظهورتان کوک شده باشد
و دلی که تمام خیالش در همان خواب جا مانده!
خیالم را پرکن از یادت رئوف اماما...
۰ نظر
۲۶ اسفند ۹۶ ، ۲۲:۰۷