زمین خورده ات شدم

یادم به اون روزایی افتاد که

دنبالت گریه میکردم

که منم باخودت روضه ببری....

حتما علی لای لای هایی که خوندی

و توشکمت بودم

منو عاشقِ روضه و مجلسِ گریه کرد...

الان حسرت همون پابرهنه دنبالت دویدن هارو میخورم...

درست همون لحظه ها که زمین میخوردم

تا منو باخودت ببری...

کاش بودی تا باهم روضه بریم

کاش بودی تا مغرب ها نمازجماعت بریم

کاش بودی سحرهای رمضون خودت بیدارمون کنی

کاش تکرار بشه اون روزا...

#از کودکی_ زمین _خورده ات _شدم_یاحسین

#فاصله های _لعنتی