شهر میلرزد به خود
و تو هنوز
نارنجک می بندی به خودت
انگار نه انگار که صاحبی هست دراین شهر
آقایی که
شهدا گفتند چشمتان به دهان او باشد
شهر میلرزد
و آدم هایش روز به روز
گمراه تر
آنقدر خواب تر
که صدای هیچ نارنجک و کلانشینکفی
بیدارشان نمیکند
خدایا من گاهی دلم از آفرینش بی ثمرم میگیرد
و راحت تر بگویم دلم میگیرد از اینکه
انسان ها چقدر ساده میبازند
خود را و خدا را...
وارزشها چقدر راحت ضد ارزش میشوند
کاش بهانه ی فرود مان میوه ی ممنوعه ای نبود
وکاش عروجمان را تو واسطه میشدی آقاجان
در قعر این چاه ;یوسف کنعانم آرزوست...
اللهم عجل لولیک.الفرج
۰ نظر
۲۳ خرداد ۹۶ ، ۰۴:۳۴