دلم را کوک کن به وقتِ آمدنت...

صدای تیک تاکِ ساعت بلند تر شده

و شاید تو نزدیک تر میشوی هردم

که همه چیز رساتر شده است...

شمارشِ معکوسِ سال

هم عمرِ بسانِ برق گذشته را هشدار می دهد

و هم سال های غیبتت را غصه میخورد

انگار هرچقدر دور ترمیشویم از کودکی

بیشتر میشود فاصله مان از تو آقا

هنوز هم خوف دارم از تاریکیِ نبودنت

و هنوز هم امید دارم به روشنیِ بودنت

میان این ترس و امید

دلتنگِ یک خوابِ خوشم از جنسِ شما...

خوابی که روایتگرش خودتان باشید

درمیانِ انبوهی از محبّینِ همیشه منتظر...

خوابی پر از نور

و خوابی پر از شیرینیِ بیداری...

وساعتی که به وقتِ ظهورتان کوک شده باشد

و دلی که تمام خیالش در همان خواب جا مانده!

خیالم را پرکن از یادت رئوف اماما...