دروغ بود که
می گفتند
زمان همه چیز را درست میکند...!
زمان هرچه گذشت
همه چیز تیره تر شد و تباه!....
راستش این بودکه
درست همه چیز را زمان ازبین برد:
انسانیت را
عزت نفس را
وحتی محبت را.
چقدر خام بود بعضی حرفای گذشته...
که خیال میکردیم بزرگتر که میشویم
بیشتر میفهمیم
اما هرچه میگذرد دلتنگیهای کودکانه بیشتر میشود
و اصلا دوست داریم که حتی معلمی باشد
تا بددرس یاد بدهد و سخت امتحان بگیرد
و حتی نیاز به تک ماده باشد
ولی آدمیزاد اینقدر راحت امتحانات زندگی را
رفوزه نشود
وانقدر راحت از کنار عزیزانش نگذرد
وانقدر راحت ارزش هایش جابجا نشود...
زمان را دوست ندارم.
چون باگذشتش همه چیز بهم میریزد
بی انکه دلیلش را بدانم!..
زمان همانیست که مرا از خدایم دور کرد
چه حالش ;چه گذشته اش; وچه آینده اش!...
کاش زمان نمیدادی به ما
چون خراب میکنیم فقط!....
کاش مکث بود همه چه.
در آن لحظه...!
زمان دق میدهد ازبزرگ تا کودک 3ساله اش;رقیه را...
زمان صبر را میازماید ولی به چه قیمت؟!
به قیمت اثبات زینب نبودنت!
به قیمت تباهیِ دینت!
صبر برگناه را میگویم.
زمان را بگیر از ما
همین زمان های تلف شده را میگویم!...
زمان هایی که تو دوری و بریده ای ازما
همه اش زمان های مرده اند ;تلف شده اند;زمان مرگند
انگار زمانیست که مهلت داده ای تا ببینی
که صبرمان درنبودنت چقدر است؟!
و ما چقدر صبوریم که نیستی!
ما در زمان نبودنت صبرمان زیاد میشود
یا للعجب چطور میشود صبر کرد بدون تو؟!
ما تباه کردیم زمان را;ببین!...
زمان هیچ چیز را درست نمیکند..
زمان تنها دارد میگذرد
بی انکه چیزی تغییرکند
چون تو نیستی...
انگار زمین
تا وقتی از حجت خالیست
قرار است زمان را بهم بزند و خودش را نیز!...
زمین و زمانمان بدجور بهم ریخته;
برگرد ای حجت خدا...
بخدا زمانی که تونیستی هیچ چیز درست نمیشود
حالا میخواهد هزار و 400سال بگذرد
یا هر زمان کوتاه و بلند دیگری!
کاش میشد زمان را نگه داشت
تا ببینی همین حالا چقدر بهم ریخته ایم
تاشاید برگردی...
زمان که میگذرد تو نیز میگذری از ما...
قدری تامل کن;دلمان امام میخواد
دلمان مرحم زخم میخواهد...
دلمان دست نوازش میخواهد
دلمان پدر میخواهد بخدا...
دلمان خوش نیست اینجا.
با قلب های ما چه کرده اید
دیری نیست که بی حضورتان جان بدهیم
زمانی که نیستید!...
زمان های نبودنتان را مثل یک نوار کاست
بزنید جلو....پایان خط را میخواهیم
شمارا...
اللهم عجل لولیک الفرج