قدیم تر ها؛
هوای خاک که میکردم؛
قلمم تنها
نصیب تو میشد!!!.
نگاه نکن که جسور شده ام؛
و از اربابت مینویسم؛
ولی هنوز هم؛
به یاد روزهای نوجوانی ام
با تو
اشک میریزم؛
به یاد همان دفتر کاهگلی خاکی!!!
تو شروع فصل عاشقی من
با"حسین"بودی...
گاه و بی گاه
به یاد همان روزها یادم کن؛سیدجان!!!.
بی هیچ بهانه ای هوایی شده ام؛انگار...