صفای من

هیچ وقت از گفتن جملات محبت آمیز

مثل"دوستت دارم"

یا"دلم تنگ شده"ابایی نداشتم...

نمیدانم؛

شاید این را پای سادگی م بگذارند؛

رفقا...

اما؛درعجبم از آنها که خود را

از ساده ترین محبت ها محروم میکنند

و شاید از آنها که

دوستشان دارند

فرار...

اصلا انگار آدم های مال این زمین

شبیه همند!

خودت را عشق است؛که از نگاهمان 

"عشق"میچینی

و با اشک هایمان"محبت"مینویسی...

و اندازه ی همه ی زمینیان هم نه؛

اندازه ی همه ی آسمانی ها

سادگی  و صداقت مان را مهر میزنی ؛

آقا....

دلم#جرعه ای#صفا#از#نوع#حسین#میخاهد#همین.

والصبر

شبهای میلاد که میشود؛

غمم دوچندان میشود!!!

میلاد پدری است که 

چه جهالت ها که آزارش نداد؛

و چه صبور بودی حضرت رسول!!!

هم تو؛

هم دخترت زهرا"س"؛

هم فرزندانش یک به یک ؛

تا مهدی موعود؛

تا سید علی دوران ما...

صبر ارثیه ی تو بر زهرا"س"بود؛

که این چنین به "ما"رسید!!!.

صبر میکنم این شبی را و مکث ؛

لحظه ای؛

تنها برای جهالت های خودم؛

و آنچه که 

دارد برسرمان می آید...

آیا وقتش نرسیده ظهور کند؟؟؟

فاطمیه یا حسنیه؟!

چن نفر بودیم انگاری؛

این بار چقدر زود ..

سپیده؛

میگفت ایام فاطمیه است!!!!.

ولی شهادت امام حسن مجتبی "ع" هم بود.

باید میرفتیم انگار...

هنگ بودم؛تقارن این دو را نمیفهمیدم؛

هرچه که بود رفتیم!!!.

از خواب که پریدم

تازه یادم افتاد 

کوچه"حسن"را شهید کرد...

خواب میدیدم؛

عازم حرمت هستم!!!.

چه رویای شیرینی...

دلم #برای#آن#شبها#تنگ#است.

دیگر

دیگر به خواب هم" نباید"

ببینم تو را...

دیگر حتی لحظه شماری هم "نباید"کرد...

انگار هرچه بیشتر بشماری؛

زودتر برمیگردی به اول خط...

دیگر "باید"گذشت از خاطرات...

از همان ها که آزار دهنده و درد آورند...

دیگر باید به "نه شنیدن ها"عادت کرد؛

دیگر باید"بایدهای"زندگی را تکاند

ته مانده اش را گوشه ی دفتر

حک کرد؛تنها برای؛یادگاری...

دیگر باید"دید" و "نخاست"...

دیگر و دیگر ودیگر "هیچ"

چله های مادرانه شروع میشود / انگار فصل زمستان؛ بهار نزدیک است...

پاییز که تمام میشود؛

دلم خنک میشود؛

انگار که آب روی آتش بریزند؛

پاییز که تمام میشود؛

افق نگاهم به زندگی عوض میشود؛

انگار که بهار رسیده باشد؛

پاییز که تمام میشود؛

گام هایم محکم تر میشود؛

انگار که برف تا سقف خانه مان باریده باشد؛

پاییز که تمام میشود؛

بوی نان داغ می پیچد؛همه جا؛

انگار که مادری صدا بزند؛

پاییز که تمام میشود؛

مادری زمین میخورد؛باز

انگار فصل زمستان؛بهار نزدیک است...

پاییز که تمام میشود؛

چله های مادرانه شروع میشود؛

انگار مهدی زهرا همین حوالی 

نمیدانم چرا؟؟؟زانو بغل کرده...

پاییز ثانیه ثانیه می گذرد

یادت نرود

کسی هست که 

به اندازه

تمام برگ های رقصان پاییز

برای همه بشریت آمال خوب دارد...

یادت باشد

در آخرین شب پاییز،

برای رسیدن بهار دلها دعا کنی…

"اللهم عجل لولیک الفرج".

آن سفرکرده که صد قافله دل همره اوست

هرکجا هست خدایا بسلامت دارش

سالروز#ولایتت#مبارک#آقاجان.

نان میپزی مادر؟

این روزه ها

عجیب دلم نان تنوری خانگی می خواهد؛؛

که بوی آرد و خمیرش

هوش از سرم برباید؛؛

و صدایی نحیف؛

در خانه؛

و سفره ای که پدر هم باشد

برادران و خواهران یک به یک

ردیف بنشینند...

نمک سفره هم باشد!!!!

که مادر نگاهش را از او بدزدد به حسن

که مبادا چاهی باشد و ....

مادر نگاهش را تقسیم میکند؛آخر...

دلم زمستان را دوست دارد مادر

چون تمام لحظاتش مرور میشوی درمن

هرچند نمک سفره ات را گرگ های بیابان دریدند؛

اما دلم سفره ات را میخواهد...حضرت مادر.

نان میپزی برایم؟؟؟

گرسنه ام.

السلام علیک یا فاطمه الزهرا"س"...

حمد#شکر

یک عمر گفته ام ستایش توراست؛

شکر خدا...

نه حمد را فهمیده ام

نه" شکر"...

بااین همه ؛

هنوز هم "الحمدلله"

هنوز هم "شکرلله"...

تنها#مرا#به#مادرم#ببخش#خدا.

عادت#نه عشق

بعضی ها عوضی عادت میکنند

و اسمش را میگذارند عشق!!!!.

به زندگی 

به رفاقت

به خواندن

به رفتن

به بودن و نبودن ها؛

حتی به روضه ها ی تو...

حتی به همین جا"که مینویسم"

به نماز؛

به قرآن؛

به شهدا؛

به سقفی که هست؛

وحتی به نانی که در سفره های خیلی ها نیست!!!!

اسم همه ی این ها "عادت"است؛نه "عشق"...

پریم از عادی شدن های "روزمره"؛

از "جمعه های مکرر"

از"ثواب های اجباری"

ما عادت کرده ایم به نبودنت انگار!!!!!

عادت نکنی به غربت ما آقا....

عادی#نگاه#نکن#ب#ما

عادت#خرابمان#کرده.

یه کمی

یه کمی مانده ورق برگردد

یه کمی مانده که دل آب شود

یه کمی مانده که پاییز به اتمام رسد

یه کمی مانده که یلدا برسد

یه کمی مانده که حافظ به تمنا برسد

یه کمی مانده انار دل من ترش شود

یه کمی مانده صدای غم تنهایی مان گم بشود

یه کمی مانده فقط؛

یه کمی مانده زمستان برسد...

یه کمی مانده فقط.

ذلت

هنوز هم هستند کسانی که برای

آنی ترین لذت ها

خوار و خفیف میشوند

حواسمان باشد؛

دنیای پست؛

آدم را پست میکند؛

انگار

جگر میخواهد خوار شدن

و عزت نفس

که ندارند!!!

عجیب ذلیل زندگی میکنند

و ساده تن به ذلت میدهند؛بعضی ها...

راستی که هیچ رفتاری

از هیچ کسی "بعید" نیست...

دنیا#همه#هیچ و#اهل#دنیا#همه#هیچ.