افلاکیان

غلط هایم انقدر غلطند؛

که فقط تو میگیری آنها را؛

و نمیکوبانی بر سرم...

سرزنش مال خاکی هاست؛

تو افلاکی هستی اربابم؛از زمین و آدم هایش خسته ام.

با این حساب؛ازخودم هم خسته ام...

دلم برای آسمان و ذراتش تنگ شده....

آنجا که فقط تو باشی و یک دنیا آسمانی...