آی شهدا

آی شهدا...

فکرنکنید حواسم نیست

سرم گرمِ روزگار است

ولی هنوز هم 

بی محلی های گاه و بی گاهتان را درک می کنم...

قرارمان چه بود؟!

من فراموشکارم یا شما؟!

من هنوزهم همان نازک نارنجیِ اشک دمِ مشکم!

غمگینم از دوریِ تان...

پژمرده م از هوای بی عطرتان...

امانم دهید به نگاهی و سراغی!...