غمکده

این روزها خط به خط

و واژه به واژه سخت میگذرد...

گاهی چنان تیره میشوی و 

غم برمیداردت؛

که انگار آوار شده کاشانه ات برسرت...

باران بعد از تو خوب میبارد؛حسین جان؛

میبارد به خشکزارها؛

و روز به روز خشک تر میشود زمین...

دل ها غم دارند بعد از تو...

تو؛

خانه خرابمان کردی با کربلا؛حضرت عشق...

واژه ها#بوی#غم#دارند#باز#هم.

تدفین

درچنین ساعاتی 

دفن شده ای آیا ارباب؟؟؟!

یاهنوز کامل نشده جسم تو؛آقا!!!

زینب#؛مادر؛#خواهر؛#و همه کس# تو #شد؛#من بعد#آقا.

بند انگشت

گاه بین من و تو

تابهشت

قدر بند انگشتی فاصله

گاه بین من و او

تاجهنم

قدر برهم زندن پلکی فاصله.

جهنمی شدن چقدر آسان است؛حسین جان؛

تو

بهشتم را بخر

بهشتی به اندازه بند انگشت بریده ات...

حبیب

هرچه بیشتر میگذرد بیشتر

عاشق "حبیب"میشوم؛حسین....

اصحاب تو همگی پایین پای اکبرند؛

این پیر غلام تو ؛بالای سرتواست...

آنجا که امان نامه ی علمدار کربلا

عباس را شرمنده ی زینب تو کرد؛؛؛

حبیب کمرش شکسته بود؛؛؛

وقتی که نوشتی"من الغریب الی الحبیب"

این غربت تو حبیب را شکسته کرد...

قرآن بخوان مدعی عشق کربلا

رمز حبیب و بهترین های کربلا؛

والله "کتاب الله "بود و عترتش!!!!.

چنگی بزن به دلم ای حبیب دل؛

والله زندگی بدون تو سخت است"یاحسین".

مادر#باب الحسین#عباس

امشب از وفایت زیاد سخن به میان آمد

و بیشتر ادبت ؛آقاجانم ابوفاضل...

مظلوم میگفت:

 ام البنین را که قسم دهی گره ات باز میشود...

و زهرا "س"را که قسم دهی؛گره های سخت ترت...

شبی بامادرم آمدم حرمت آقاجانم ابوفاضل؛؛؛

امشبی بامادرم آمدم روضه ات؛آقاجانم ابوفاضل؛؛؛

ذکر مخصوصه را هم میان روضه ات گفتم؛

امام عصرم رانیز به تعداد حروف ابجدت خواندم

و گفتم:یااباصالح....

حالا بیا و آقایی کن؛

اول برای مهدی زهرا دعا بکن...

راز دلم راکه می دانی؛

دعایم کن عباس فاطمه...

عباس#اباصالح#باب الحسین#133

کم شده ای

چقدر "کم شده ای "علمدار کربلا

آدم فقط برای"حسین"تکه تکه میشود...

کم#میشوی#کم#کم#مثل#

علی اکبر#حسین#

دارد#ز هم#فرو میپاشد#انار#کربلا.