دِعبل

امروز دلم دوباره هوایِ دِعبل را داشت

روایتش را که میدیدم

حالِ دلم را چون دِعبل آواره دیدم

کوچه به کوچه 

شهر به شهر

میچرخد دلم برای لحظه ای زیارتت

بیخود نشد که شاعر شد دلم

مجنون که شوی 

دلت باهیچ چیزِ دنیایی و مادی

خام نمیشود....

من تو را می خواهم  همچون دِعبل خزاعی....

بویِ پیراهنِ یوسف کم نیست باورکن.

مرا در دردِ فراقت بمیران;همین.

اللهم عجل لولیک الفرج