خوراکِ روح

خوراک روح که عوض شود

هربلایی برسرت می آید

جوری که دیگر نمی فهمی 

چرا همان آدمِ سابق نیستی!!!!

برسرِ روح هایمان چه آمده

که بهترین شب و روزهایِ سال

می آید ومی رود

و ما نفهمانه رد می شویم

از تک تکِ خوراکی های روح!

روحِ آلوده خور

ناپاک تر از آن است که

اینگونه واردِ رمضان الکریم شود...

شنیده های روح مان غیرالهی

گفته هایش شیطانی و عبث;

نگاه هایش حسرت و حسادت

و فکروخیالش افسار گریخته....

اینهمه را چقدر به دوش باید کشید؟!

اما بااین همه وصف

استغفار وغفران

سفیدکننده ی حالِ کدرِ روح اند

اگر رحمی ونگاهی کند خودش....

خدایا التیامِ زخم های روحمان باش

و درهای رحمتت را 

به روی قلب های خسته مان بازگشا

که ما از دستِ خود عاجزیم خدا....

#گلی_ گم کرده ام _می جویم او را

#به هر_گل میرسم_ می بویم او را

#طوفان_زده ام _راهِ _نجاتی_ بفرست