مدتی است دلم

مدتی است دلم

باز دلش کوچ پرستو شده است

مدتی است دلم

روضه ی مادر شده است

مدتی است دلم

عمرِ کمِ مادرمان فاطمه را میخواهد

مدتی است دلم ;باز دلم باز دلم 

باز برای نمکِ روضه تان تنگ شده است

مدتی است دلم

باز دلش خوابِ اسیری دارد

دلِ من تاب ندارد

نفسش آه ندارد

که بگوید

که سلامت سرتان

باز کجایید آقا...

دلمان سخت برای سحری

نیمه شبی

ذکر شما سخت گرفته...

و چرا باز به رویای شبِ نیمه شبانم نمی آیی؟؟!!

که بیایی و بگویی  چه گذشته ست به حالت

که بمیرم و نبینم غمِ ایام کشانی...

چقد این عمرِ گران بی نفسِ یادِ شما

هیچ نیارزد...

چقد از دوریتان اشک بریزم که بمیرم 

بخدا هیچ روا نیست نیایی و بمیرم

منم آن هیچ ترین ها 

ولی این هیچ دلش سخت برایت شده محزون

شده آشفته از این حالِ غریبت

میشود باز بیایی به دلم سربزنی ;آقاجان؟؟!