لله دَرُّکَ یا حبیب
شنبه, ۱۴ مرداد ۱۳۹۶، ۰۵:۰۶ ب.ظ
چقدر فاصله داریم با حبیب ها
هرروز که میگذرد
بیشتر دلم میخواهد برای خودم
و حالم ضجه بزنم
و حبیبی را واسطه کنم
تا نجاتم بدهد...
چقدر مانده تا به< لله دَرُّکَ یا حبیب >برسیم.؟!
به راستی که اگر قله ای پیش رو نباشد
اگر حسینی نباشد
حرکت برای چه؟!
چرا کور کورانه راه میرویم؟
چرا گوش هایمان عطش ندارد؟
و عطشش مدام بیشتر نمیشود
برای شنیدن کلامِ روحِ قرآن ;حسین..؟!!!!
امروز تمام باورم این بود که
رسول خدا از ما راضی نیست
و میترسم که بااین حال بمیرم
درحالی که پیامبرمان در روز حساب
چشم بر ما بگذارد و تکرارکند آیاتِ فرقان را
وای که اگر به 30مین آیه برسد;
امروز بیشتر حس شرم و گناه و غفلت دارم
امروز حبیبِ قرآنی را واسطه میکنم
برای این شرمندگی...
حبیبِ حسین;حبیبِ قرآن خودت بیا و
شفیعم باش...
خودت بیا و دستت را روی سرم بگذار
که دستِ حسین برسرت بوده...
اصلا خودت بیا و ناجی م باش
که ناجی ت حسین بوده...
تو فاضلی;حبیبِ حسین...
دلم میخواهد بقدری نگاهم کنی
که اربابت نگاهت کرد...
دلم میخواهد قدری حالم را ببینی
که خودت دلت به حالِ ندارم بسوزد
که قرآنی م کنی...
مهجور مانده ام از نگاه حسین;
معیت با قرآن میخواهم...
حبیبِ حسین بیا مرا کمکی...
گوشه ای _از_ سرمشق هایی_ برای _حبیب _شدن
یاحبیب_مددی
۹۶/۰۵/۱۴
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.