کم داریم تورا آقا...

آسمان این شبها

بیشتر حرف میزند

بانگاهش

و مخفی میکند ستارگانش را...

و غبار انگار هفت آسمان را فراگرفته...

کم کم ماه هم دیگر دیده نمیشود....

اهل آسمان

درد میکشند و در استخوانهایشان کاردفرو رفته...

هیچ چیز آنجایی نیست که باید باشد...

حال زمین و زمان بهم ریخته...

ابرها مقاومت میکنند

نمی دانم چرا؟؟؟!!!!!

همه چیز داد میزند"نبودنت"را...

کهکشان راه شیری هم مسیر را غلط نشان میدهد...

سکوت مرگبارعرش

به لرزه در می آورد خشم را...

پریم از سخن با تو

و

کم داریم تورا ای ماه پشت ابرها"مهدی جان"...

این روزها

هرچه بیشتر بفهمی

بیشتر باید بسوزی...

این روزها از جان و دل ضجه باید زد "تو را"

باید التماس کرد به خالق هستی؛"تو را"...

باید زانو زد به زمین

و سر برمهر گذاشت

و از دلتنگی هایمان با تو سخن گفت...

این روزها

هرشب را باید به "جمکران"رفت...

هر شب هم کم است...

ساعت ها را بایدبه"توسل"نشست...

سرد شده ای با دل هایمان"آقا"

کناره نگیر...

این چشم ها تا دنیا دنیاست

و خدا خدایی میکند

تو را چشم به راه است...

بیا

تا باهم برای ظهورت دست توسل به دامن"مادر"بزنیم...

بیا 

تا مژده ی آمدنت را از"مادر"بگیریم....

بیا

بگو رزق سال مان را ظهورتو بنویسد "مادر"...

بیا 

امشبی را میهمان خواب هایم باش...

بیا

برای خدا؛برای دلم بخوان از"مادر"...

بیا

که دلم برای دلت سخت دل تنگ است....

اللهم عجل لولیک الفرج.