فضه سوا میکند؛مادر...

ماه ها از پی هم میگذرد

و نمیدانم

تو در من توقف میکنی یا نه

از من هم میگذری....

ساده میگذری از من آقاجان؟

یا نه؟!

سالمان دارد ته میکشد

باز هم "بی تو"...

و تو درد میکشی برای تک تک مان

آه میکشی آقاجان برای عاقبت من...

چه درد آور است این ساعات بدون "تو"

شبها و ساعاتی هست که

جمع تان جمع است

انگار که رسول الله کساء یمانی بهانه کرده باشد

تا "زهرا"ی علی را دل سیر نگاه کنند....

ساعاتی چون شام عاشورا

ساعاتی چون شب قدر

و روز ها وشبهایی چون

این روزها...

که مادرجانمان زهرا "فضه "سوا میکند برای خودش...

سوا که کرد مخصوص به گل پسرش "حسین"

نشان میدهد...

بیهوده نیست که ساعاتی دل گرفته میشوم

انگار که نگاهی سنگینی کند روی سرم...

انگار که دلهره در جانم بیافتد

که سوا شده ام یانه؟؟؟!!!!!

هرچه که هست این روزها

بوی"یاس"میدهد کوچه ها

بوی یاس لگد مال شده

بوی مظلومیت؛

بوی سوختگی؛

بوی غیرت؛

بوی مادر...

هرچه که هست این روزها

دلم جرعه ای "روضه"میخواهد

برای مادری پهلوشکسته...

دلم روضه ای میخواهد

که 

روضه خوانش"تو"باشی؛مهدی جاااااان...

بیا سفری کن به سفره ای

به سفره ی مادر

به آه

به غم 

به دل های سنگین؛آقاجان...

بیا که روضه هایمان کم دارد "تو را"آقاجااااان.

اللهم عجل لولیک الفرج.

ماه# دوازدهم# شد #و ماه #دوازدهم# نیامد.