بهار علی چهل روز دیگر خزان می شود...

از حالا 

تا آتش بازی کوفیان

تا جمع شدن هیزم

تا میخ در و 

"سینه ی مادر"؛

تا هتک حرمت و جسارت به آل الله؛

تنها یک چله راه مانده

تا پرکشیدنت زهراجان؛مادر...

روزهای بعد از تو 

نه علی"ع" روز خوش دید؛

و نه فرزندانت؛مادر جان...

بهار علی چهل روز دیگر خزان می شود؛مادر...

و من

نمی دانم برای کدام زخمت

چله بگیرم مادر؟؟!!!

برای پهلوی شکسته ات؛

برای قامت خمیده ات؛

برای بازوان کبودت؛

برای دل شکسته ات؛

برای صورت نیلی ات؛

برای غربت مظلوم عالمت ؛علی جانت و یا

برای نگاه مضطرت به گودی قتلگاه...

حال دلم کبود است این روزها مادر جان

بند دلم پاره می شود 

تنها باذکری و نامی و یازهرایی

این روزها دلشوره هایم 

بوی دلشوره های شب عاشورای زینبت را می دهد

این روزها مدام 

بین شش گوشه و گودی قتلگاه طواف می کنم

و حبیب بن مظاهر آرامگاهم می شود

تا جان ندهم هنوز...

وای که دلم پاره می شود هر دم!!!.

وای که بوی روضه ی مادر 

باعطر یاس مدهوشم می کند...

وای که غربت فاطمیه 

از در و دیوار حرمت می بارد

ح س ی ن جااااان...

وای که جانم حسن ؛جانم حسن ؛دارد حرمت آقا....

وای که  این شبها د ا ر م  جاااااااااان می دهم 

برای 

حرم و مادری پهلو شکسته؛حسین جااااااااااااااان.

پریشانی رهایم نمی کند آقا

تنها به ذکر مخصوصه ات دلخوشم؛ارباب

لا#حول#ولا#قوه#الا#بالله#العلی#العظیم