اهلی شده ام انگار...

دنیا پراست از انسان هایی

که خواه ناخواه

 اهلی یکدیگر میشوند؛

اما بی هیچ مسئولیت و باری...

روباه راست میگویدکه

تو درمقابل آنچه اهلی اش کرده ای؛مسئولی!

در میان ارتباطات است؛

 که اهلی شدن رخ میدهد...

و حقی و حقوقی برگردن است

و انسان در برابر آنچه اهلی کرده؛مسئول است...

اهلی کردن یعنی ایجاد علاقه

تعلق خاطر

و در اوج آن عشق!!!.

چیزی که در این دنیای ماشینی

"نمیگویم اتفاق نمی افتد"

اما

کمیاب است!!!.

که اگر هم اهلی کردنی باشد؛

مسئولیتش فراموش شده است!!!

از جنس ناب ها

را که بشناسی 

آن هم با چشم دل؛

دوست داری اهلی ات کنند

و اهلی شان کنی؛

زمین باشی؛ ولی؛

آسمان و ستارگان و

 حتی" ماه"

تو را تا بی نهایت اهلی کند...

زبان عشق چقدر شیرین است؛

بانگاهی 

یا صدایی و یا حتی خیالی؛

میروی تا کهکشان ها...

اما 

من در این عصر یخی

 که روح ها با مرگ دست و پنچه گرم میکنند

و انسانیت رنگ میبازد کم کم؛

اهلی شده ام ...

اهلی "تو".

و تو بهترین گزینه بودی برای من ...

من پابند تو شدم و تو مسئول !!!

و این تو بودی که

 مرا اهلی خود کردی؛ح س ی ن جاااان

تا عاشقی یاد بگیرم با تو...

و تو در برابر دل اهلی شده ی من مسئولی

کسی چه می داند؟!

شاید من مسئول تر باشم در برابر تو....

اما 

همین که می دانم

کسی هست 

که 

عاشقانه 

دوستش دارم

و 

دوستم دارد

و هوای دلم را دارد

که مبادا بشکند؛

مرا کافی ست...

و به راستی آدمی زنده به چیست؟!!!

    21/10/94